انـدازه گیـری رطوبـت و مـاده خشـک
انـدازه گیـری رطوبـت و مـاده خشـک
برای محاسبه میزان رطوبت یک ماده غذایی به وسائل زیر نیاز می باشد:
1 – آون
2 – پلیت شیشه ای
3 – ترازوی دیجیتال با دقت 0.001
4 – دسیکاتور
5 – گیره
روش انجام آزمایش :
ابتدا آون را روشن کرده و درجه آن را روی 105 درجه تنظیم می کنند. بعد از رسیدن به این دما یک عدد پلیت را که از قبل کاملا شسته و خشک شده است را بمدت نیم تا یک ساعت در آن قرار داده تا رطوبت باقی مانده در آن بطور کامل از بین برود. بعد پلیت را با پنس از آون خارج کرده و در دسیکاتور قرار می دهند تا خنک شود.
علت قرار دادن پلیت در دسیکاتور :
چون در دسیکاتور مواد سلیلیکاتی وجود دارد که علاوه بر عمل خنک کنندگی باعث جذب رطوبت نیز می گردند و این باعث می شود که پلیت و مواد غذایی داخل آن بعد از خروج از آون و حین خنک شدن مجددا رطوبت جذب نکنند.
برای محاسبه میزان رطوبت یک ماده غذایی به وسائل زیر نیاز می باشد:
1 – آون
2 – پلیت شیشه ای
3 – ترازوی دیجیتال با دقت 0.001
4 – دسیکاتور
5 – گیره
روش انجام آزمایش :
ابتدا آون را روشن کرده و درجه آن را روی 105 درجه تنظیم می کنند. بعد از رسیدن به این دما یک عدد پلیت را که از قبل کاملا شسته و خشک شده است را بمدت نیم تا یک ساعت در آن قرار داده تا رطوبت باقی مانده در آن بطور کامل از بین برود. بعد پلیت را با پنس از آون خارج کرده و در دسیکاتور قرار می دهند تا خنک شود.
علت قرار دادن پلیت در دسیکاتور :
چون در دسیکاتور مواد سلیلیکاتی وجود دارد که علاوه بر عمل خنک کنندگی باعث جذب رطوبت نیز می گردند و این باعث می شود که پلیت و مواد غذایی داخل آن بعد از خروج از آون و حین خنک شدن مجددا رطوبت جذب نکنند.
رطوبت موجود درمواد غذایی مربوط به چیست ؟
مقداری از رطوبت که در داخل ماده غذایی وجود دارد مربوط به خود ماده غذایی می باشد و مقداری از رطوبت هم از طریق هوا وارد ماده غذایی می شود و اگر این ماده در معرض یک هوای مرطوب قرار بگیرد می تواند مقداری از رطوبت محیط را به خود جذب نماید .
بعد از خنک شدن آنرا بوسیله ترازو وزن نموده و این وزن را یادداشت می نمایند این وزن خالص پلیت شیشه ای می باشد. بعد ترازو را صفر کرده و مقدار 5 تا 10 گرم از ماده غذایی مورد نظر را در پلیت وزن نموده و یادداشت می کنند. سپس پلیت حاوی ماده غذایی را در آون بمدت 18 تا 24 ساعت قرار می دهند .
پس از سپری شدن این مدت زمان پلیت را با پنس از داخل آون بیرون آورده و بلافاصله در داخل دسیکاتور قرا می دهند تا دمای خود را از دست بدهد . حالا پلیت را با ترازو وزن کرده و این عدد را یاداشت می کنند. سپس با استفاده از فرمول زیر درصد رطوبت محاسبه می گردد:
درصد رطوبت
(بعد از قرار دادن در آون) (قبل از قرار دادن در آون)
100 × وزن نمونه + وزن پلیت – وزن نمونه + وزن پلیت
وزن نمونه
با قرار دادن اعداد به دست آمده در معادله فوق مقدار درصد رطوبت ماده غذایی بدست می آید .
اندازه گیری درصد ماده خشک :
مقدار کل ماده غذایی بدون در نظر گرفتن درصد رطوبت را ماده خشک می گویند که در کل شامل مجموع پروتئین ، چربی ، فیبر خام و عناصر معدنی در ماده غذایی می شود.
برای اندازه گیری درصد ماده خشک یک جیره ، مقدار درصد رطوبت بدست آمده را از عدد 100 کسر کرده و مقدار ماده خشک بدست می آید.
درصد ماده خشک = 100 – درصد رطوبت
رطوبت موجود درمواد غذایی مربوط به چیست ؟
مقداری از رطوبت که در داخل ماده غذایی وجود دارد مربوط به خود ماده غذایی می باشد و مقداری از رطوبت هم از طریق هوا وارد ماده غذایی می شود و اگر این ماده در معرض یک هوای مرطوب قرار بگیرد می تواند مقداری از رطوبت محیط را به خود جذب نماید .
بعد از خنک شدن آنرا بوسیله ترازو وزن نموده و این وزن را یادداشت می نمایند این وزن خالص پلیت شیشه ای می باشد. بعد ترازو را صفر کرده و مقدار 5 تا 10 گرم از ماده غذایی مورد نظر را در پلیت وزن نموده و یادداشت می کنند. سپس پلیت حاوی ماده غذایی را در آون بمدت 18 تا 24 ساعت قرار می دهند .
پس از سپری شدن این مدت زمان پلیت را با پنس از داخل آون بیرون آورده و بلافاصله در داخل دسیکاتور قرا می دهند تا دمای خود را از دست بدهد . حالا پلیت را با ترازو وزن کرده و این عدد را یاداشت می کنند. سپس با استفاده از فرمول زیر درصد رطوبت محاسبه می گردد:
درصد رطوبت
(بعد از قرار دادن در آون) (قبل از قرار دادن در آون)
100 × وزن نمونه + وزن پلیت – وزن نمونه + وزن پلیت
وزن نمونه
با قرار دادن اعداد به دست آمده در معادله فوق مقدار درصد رطوبت ماده غذایی بدست می آید .
اندازه گیری درصد ماده خشک :
مقدار کل ماده غذایی بدون در نظر گرفتن درصد رطوبت را ماده خشک می گویند که در کل شامل مجموع پروتئین ، چربی ، فیبر خام و عناصر معدنی در ماده غذایی می شود.
برای اندازه گیری درصد ماده خشک یک جیره ، مقدار درصد رطوبت بدست آمده را از عدد 100 کسر کرده و مقدار ماده خشک بدست می آید.
درصد ماده خشک = 100 – درصد رطوبت
انـدازه گیـری پـروتئیـن خـام
انـدازه گیـری پـروتئیـن خـام
اساس آزمایش :
اساس آزمایش بر مبنای اندازه گیری کل ازت موجود در غذاها با فرض بر اینکه تمام ازت موجود از نوع پروتئینی بوده و با استفاده از ضرایب تبدیل ازت به پروتئین استوار است.
وسایل مورد نیاز :
– دستگاه کلدال
– هیتر برقی کف گود
– بورت
– ارلن 300 میلی لیتری
– گیره و پایه
– ساچمه شیشه ای
مواد مورد نیاز :
– اسید سولفوریک غلیظ
– سود 50%
– اسید بوریک 2%
– معرف متیل رد
– اسید هیدروکلریک 0.1 نرمال
– سولفات مس
– سولفات سدیم
روش انجام آزمایش :
آزمایش اندازه گیری پروتئین شامل 3 بخش می باشد. بخش اول شامل مرحله هضم می باشد که در این مرحله ماده غذایی در اسید سولفوریک غلیظ در حضور 2 کاتالیزور جوشانده شده که در اینجا حرارت باعث تسریع در عمل هضم می شود. بخش دوم شامل مرحله تقطیر می باشد که در این مرحله ماده غذایی که در مرحله اول کاملاً هضم گردیده در این مرحله ازت موجود در محلول حاصل بصورت گاز آمونیاک آزاد می شود که این گاز که بصورت بخار می باشد پس از عبور از مبرد به مایع تبدیل شده و وارد اسیدبورک موجود در ارلن می شود و تشکیل بورات آمونیوم را می دهد. بخش سوم شامل مرحله تیتراسیون می باشد که در این مرحله بورات آمونیوم تشکیل شده در مرحله قبلی را با اسید هیدروکلریک 0.1 نرمال تیتر می کنیم . پس از انجام این مراحل نوبت به محاسبات می رسد.
مرحله اول : هضم ماده غذایی
در این مرحله ابتدا 3.5 تا 7 گرم از ماده غذایی را وزن نموده آن را داخل بالن کجلدال بریزید. سپس 7 گرم از سولفات سدیم و 1 گرم سولفات مس بعنوان کاتالیزور وزن نموده و به نمونه داخل بالن اضافه نمایید. مجموعه را با اضافه کردن 20 میلی لیتر اسید سولفوریک غلیظ کامل نمایید. بعد از آن درب بالن را بوسیله حباب جمع آوری گاز و قیف مخصوص آن که محتوی مقدار معینی سود 50% می باشد بپوشانید. حالا مجموعه برای حرارت دادن آماده می باشد. مجموعه را روی هیتر قرار داده و حرارت دهید تا نمونه بطور کامل هضم شده و محتویات بالن به رنگ سبز درخشان در بیاید. رویت این حالت نشانه پایان عملیات هضم می باشد.
محتویات داخل بالن را در گوشه ای قرار دهید تا سرد گردد. در این هنگام حدود 300 سی سی آب مقطر به محلول حاصل از هضم داخل بالن اضافه نمایید.در این حالت رنگ محلول حاصل تقریباً سبز کمرنگ می باشد.
مرحله دوم : مرحله تقطیر
در این مرحله دستگاه کجلدال را برای مرحله تقطیر آماده کرده وقطعات را به هم متصل کرده و اتصالات آن را خوب محکم کنید. حداقل 75 سی سی سود 5% را از طریق قیف بالای سه راهی به محتویات داخل بالن به آرامی اضافه نمایید. رنگ محلول بعد از اضافه شدن سود از آبی تا سیاه متغیر می شود. در طرف دیگر دستگاه داخل ارلن 300 میلی لیتری 50 سی سی اسید بوریک 2% تهیه کرده و چند قطره متیل رد بعنوان نشانگر به آن اضافه نموده و زیر قطره چکان قرار دهید بطوری که نوک قطره چکان حتماً داخل محلول قرار گیرد.
شیر آب مبرد را باز نموده و شعله هیتر را روشن کنید و منتظر بمانید تا محلول بجوشد در این مرحله رنگ محلول کاملاً سیاه می شود. توجه داشته باشید که شعله را طوری تنظیم کنید که محلول به آرامی بجوشد در غیر این صورت اگر سرعت جوشیدن محلول بیشتر باشد سرعت تولید گاز آمونیاک از سرعت میعان آن بیشتر می شود در نتیجه فشار گاز در دستگاه بالا می رود و این باعث انفجار در دستگاه می شود.
تقطیر را تا زمانی که حجم محلول داخل ارلن به حدود 300 میلی لیتر برسد ادامه دهید . بعد از آن بطور یقین تمام آمونیاک موجود در نمونه استخراج شده و بصورت مایع وارد اسیدبوریک موجود در ارلن می شود و با آن ترکیب شده و بورات آمونیوم بوجود می آورد.
مرحله سوم : مرحله تیتراسیون
در این مرحله بورات آمونیوم موجود در ارلن را با اسید هیدروکلریک 0.1 نرمال باید تیتر کنید. بدین صورت که بالن را روی هات پلیت قرار داده و یک عدد مگنت داخل آن بیاندازید سپس محلول را که برنگ زرد می باشد در حال هم زدن تا بوجود آمدن رنگ ارغوانی با اسید یاد شده تیتر کنید. حجم اسید مصرف شده را یادداشت نموده و در فرمول زیر قرار دهید.
تعیین درصد ازت موجود
حجم اسید مصرفی× نرمالیته اسید 100×14×
1000 × گرم وزن نمونه
برای تعیین درصد پروتئین باید درصد نیتروژن بدست آمده را در فاکتور پروتئینی ضرب نمایید.
فاکتور پروتئینی × درصد نیتروژن = درصد پروتئین
اساس آزمایش :
اساس آزمایش بر مبنای اندازه گیری کل ازت موجود در غذاها با فرض بر اینکه تمام ازت موجود از نوع پروتئینی بوده و با استفاده از ضرایب تبدیل ازت به پروتئین استوار است.
وسایل مورد نیاز :
– دستگاه کلدال
– هیتر برقی کف گود
– بورت
– ارلن 300 میلی لیتری
– گیره و پایه
– ساچمه شیشه ای
مواد مورد نیاز :
– اسید سولفوریک غلیظ
– سود 50%
– اسید بوریک 2%
– معرف متیل رد
– اسید هیدروکلریک 0.1 نرمال
– سولفات مس
– سولفات سدیم
روش انجام آزمایش :
آزمایش اندازه گیری پروتئین شامل 3 بخش می باشد. بخش اول شامل مرحله هضم می باشد که در این مرحله ماده غذایی در اسید سولفوریک غلیظ در حضور 2 کاتالیزور جوشانده شده که در اینجا حرارت باعث تسریع در عمل هضم می شود. بخش دوم شامل مرحله تقطیر می باشد که در این مرحله ماده غذایی که در مرحله اول کاملاً هضم گردیده در این مرحله ازت موجود در محلول حاصل بصورت گاز آمونیاک آزاد می شود که این گاز که بصورت بخار می باشد پس از عبور از مبرد به مایع تبدیل شده و وارد اسیدبورک موجود در ارلن می شود و تشکیل بورات آمونیوم را می دهد. بخش سوم شامل مرحله تیتراسیون می باشد که در این مرحله بورات آمونیوم تشکیل شده در مرحله قبلی را با اسید هیدروکلریک 0.1 نرمال تیتر می کنیم . پس از انجام این مراحل نوبت به محاسبات می رسد.
مرحله اول : هضم ماده غذایی
در این مرحله ابتدا 3.5 تا 7 گرم از ماده غذایی را وزن نموده آن را داخل بالن کجلدال بریزید. سپس 7 گرم از سولفات سدیم و 1 گرم سولفات مس بعنوان کاتالیزور وزن نموده و به نمونه داخل بالن اضافه نمایید. مجموعه را با اضافه کردن 20 میلی لیتر اسید سولفوریک غلیظ کامل نمایید. بعد از آن درب بالن را بوسیله حباب جمع آوری گاز و قیف مخصوص آن که محتوی مقدار معینی سود 50% می باشد بپوشانید. حالا مجموعه برای حرارت دادن آماده می باشد. مجموعه را روی هیتر قرار داده و حرارت دهید تا نمونه بطور کامل هضم شده و محتویات بالن به رنگ سبز درخشان در بیاید. رویت این حالت نشانه پایان عملیات هضم می باشد.
محتویات داخل بالن را در گوشه ای قرار دهید تا سرد گردد. در این هنگام حدود 300 سی سی آب مقطر به محلول حاصل از هضم داخل بالن اضافه نمایید.در این حالت رنگ محلول حاصل تقریباً سبز کمرنگ می باشد.
مرحله دوم : مرحله تقطیر
در این مرحله دستگاه کجلدال را برای مرحله تقطیر آماده کرده وقطعات را به هم متصل کرده و اتصالات آن را خوب محکم کنید. حداقل 75 سی سی سود 5% را از طریق قیف بالای سه راهی به محتویات داخل بالن به آرامی اضافه نمایید. رنگ محلول بعد از اضافه شدن سود از آبی تا سیاه متغیر می شود. در طرف دیگر دستگاه داخل ارلن 300 میلی لیتری 50 سی سی اسید بوریک 2% تهیه کرده و چند قطره متیل رد بعنوان نشانگر به آن اضافه نموده و زیر قطره چکان قرار دهید بطوری که نوک قطره چکان حتماً داخل محلول قرار گیرد.
شیر آب مبرد را باز نموده و شعله هیتر را روشن کنید و منتظر بمانید تا محلول بجوشد در این مرحله رنگ محلول کاملاً سیاه می شود. توجه داشته باشید که شعله را طوری تنظیم کنید که محلول به آرامی بجوشد در غیر این صورت اگر سرعت جوشیدن محلول بیشتر باشد سرعت تولید گاز آمونیاک از سرعت میعان آن بیشتر می شود در نتیجه فشار گاز در دستگاه بالا می رود و این باعث انفجار در دستگاه می شود.
تقطیر را تا زمانی که حجم محلول داخل ارلن به حدود 300 میلی لیتر برسد ادامه دهید . بعد از آن بطور یقین تمام آمونیاک موجود در نمونه استخراج شده و بصورت مایع وارد اسیدبوریک موجود در ارلن می شود و با آن ترکیب شده و بورات آمونیوم بوجود می آورد.
مرحله سوم : مرحله تیتراسیون
در این مرحله بورات آمونیوم موجود در ارلن را با اسید هیدروکلریک 0.1 نرمال باید تیتر کنید. بدین صورت که بالن را روی هات پلیت قرار داده و یک عدد مگنت داخل آن بیاندازید سپس محلول را که برنگ زرد می باشد در حال هم زدن تا بوجود آمدن رنگ ارغوانی با اسید یاد شده تیتر کنید. حجم اسید مصرف شده را یادداشت نموده و در فرمول زیر قرار دهید.
تعیین درصد ازت موجود
حجم اسید مصرفی× نرمالیته اسید 100×14×
1000 × گرم وزن نمونه
برای تعیین درصد پروتئین باید درصد نیتروژن بدست آمده را در فاکتور پروتئینی ضرب نمایید.
فاکتور پروتئینی × درصد نیتروژن = درصد پروتئین
انـدازه گیـری پروتئیـن خام قـابـل هضـم
انـدازه گیـری پروتئیـن خام قـابـل هضـم
جهت اندازه گیری پروتئین خام قابل هضم ابتدا پروتئین ماده خوراکی توسط آنزیم پپسین به مدت 16 ساعت هضم گردیده و پس از کسر میزان پروتئین خام بقایای غیر قابل هضم فیلتر شده از کل پروتئین خام درصد ان محاسبه میشود.
1- دستگاه(agitator)
2- سیستم کلدال
3- صافی فایبر گلاس یا کاغذ صافی واتمن شماره1
4- ترازوی حساس
5- ظروف درب دار ، ویال های 200 میلی لیتری
6- قیف بوختر
7- ارلن و پمپ خلاء
8- محلول پپسین: محلول 2 درصد پپسین در اسید کلریدریک نرمال در یک لیتر آب مقطر جهت حل شدن کامل پپسین محلول را تا دمای 45 الی 42 درجه سانتیگراد گرم می کنند.
9- استن خالص
تعیین پروتئین قابل هضم در سه مرحله هضم- فیلتراسیون و اندازه گیری پروتئین خام صورت می پذیرد.مرحله هضم پپسین
1- مقدار یک گرم نمونه خشک بدون چربی را در ظرف شیشه ای درب دار 200 میلی لیتری و مقدار 150 میلی لیتر از محلول پپسین را اضافه می کنند بطوریکه تمام ذرات ماده خوراک در محلول غوطه ور شود.
2- ظرف را به مدت 16 ساعت در دستگاه هم زن مغناطیسی agitator با سرعت 15 دور در دقیقه با دمای 45 درجه سانتیگراد قرار می دهند.
مرحله فیلتراسیون
1- در صورت عدم دسترسی به صافی فایبر گلاس یک عدد کاغذ صافی واتمن شماره 1 را توزین کرده وپس از مرطوب کردن روی قیف بوخنر متصل به ارلن و پمپ خلائ قرار می دهند بطوریکه کاغذ صافی به ارتفاع 2 سانتیمتر به دیواره قیف چسبیده باشد.
2- محتویات ظرف را به طور کامل و به ارامی روی کاغذ صافی تخلیه کرده ابتدا یک بار با اب مقطر گرم سپس دوبار با 15 میلی لیتر استن شستشو می دهند.
3- کاغذ صافی را به همراه بقایای پشت ان به مدت 30 دقیقه در دمای 110 درجه سانتیگراد اون قرار می دهند تا خشک شود.
4- پس از خشک شدن وزن کاغذ صافی را به همراه بقایا تعیین می نمایند.
مرحله اندازه گیری پروتئین خام
1- ابتدا مطابق روش کلدال میزان پروتئین خام یک گرم ماده خوراکی را تعیین می کنند.
2- بقایای پشت کاغذ صافی را با استفاده از کاردک یا 20 میلی لیتر اسید سولفوریک غلیظ به داخل بالن کلدال ریخته و مطابق روش کلدال میزان پروتیین خام را اندازه گیری می نمایند.
جهت اندازه گیری پروتئین خام قابل هضم ابتدا پروتئین ماده خوراکی توسط آنزیم پپسین به مدت 16 ساعت هضم گردیده و پس از کسر میزان پروتئین خام بقایای غیر قابل هضم فیلتر شده از کل پروتئین خام درصد ان محاسبه میشود.
1- دستگاه(agitator)
2- سیستم کلدال
3- صافی فایبر گلاس یا کاغذ صافی واتمن شماره1
4- ترازوی حساس
5- ظروف درب دار ، ویال های 200 میلی لیتری
6- قیف بوختر
7- ارلن و پمپ خلاء
8- محلول پپسین: محلول 2 درصد پپسین در اسید کلریدریک نرمال در یک لیتر آب مقطر جهت حل شدن کامل پپسین محلول را تا دمای 45 الی 42 درجه سانتیگراد گرم می کنند.
9- استن خالص
تعیین پروتئین قابل هضم در سه مرحله هضم- فیلتراسیون و اندازه گیری پروتئین خام صورت می پذیرد.مرحله هضم پپسین
1- مقدار یک گرم نمونه خشک بدون چربی را در ظرف شیشه ای درب دار 200 میلی لیتری و مقدار 150 میلی لیتر از محلول پپسین را اضافه می کنند بطوریکه تمام ذرات ماده خوراک در محلول غوطه ور شود.
2- ظرف را به مدت 16 ساعت در دستگاه هم زن مغناطیسی agitator با سرعت 15 دور در دقیقه با دمای 45 درجه سانتیگراد قرار می دهند.
مرحله فیلتراسیون
1- در صورت عدم دسترسی به صافی فایبر گلاس یک عدد کاغذ صافی واتمن شماره 1 را توزین کرده وپس از مرطوب کردن روی قیف بوخنر متصل به ارلن و پمپ خلائ قرار می دهند بطوریکه کاغذ صافی به ارتفاع 2 سانتیمتر به دیواره قیف چسبیده باشد.
2- محتویات ظرف را به طور کامل و به ارامی روی کاغذ صافی تخلیه کرده ابتدا یک بار با اب مقطر گرم سپس دوبار با 15 میلی لیتر استن شستشو می دهند.
3- کاغذ صافی را به همراه بقایای پشت ان به مدت 30 دقیقه در دمای 110 درجه سانتیگراد اون قرار می دهند تا خشک شود.
4- پس از خشک شدن وزن کاغذ صافی را به همراه بقایا تعیین می نمایند.
مرحله اندازه گیری پروتئین خام
1- ابتدا مطابق روش کلدال میزان پروتئین خام یک گرم ماده خوراکی را تعیین می کنند.
2- بقایای پشت کاغذ صافی را با استفاده از کاردک یا 20 میلی لیتر اسید سولفوریک غلیظ به داخل بالن کلدال ریخته و مطابق روش کلدال میزان پروتیین خام را اندازه گیری می نمایند.
انـدازه گیـری فیبـر خـام
انـدازه گیـری فیبـر خـام
فیبر ها به دو گروه فیبرهای محلول و غیرمحلول تقسیم می شوند. کربوهیدرات های محلول تحت عنوان NFE نیز خوانده می شوند. فیبرها باعث تسهیل حرکت مواد غذایی در دستگاه گوارش می گردند و با چربی باند شده و از افزایش وزن جلوگیری می کنند.
وسایل مورد نیاز:
1- هیتر
2- مبرد
3- ترازو
4- پارچه
5- قاشقک
6- بشر 500 سی سی
7- سود و اسید 1.25 درصد
8- بوته چینی
9- کوره
10- Oven
11- استوانه مدرج
12- آب مقطر داغ
13- قیف
روش آزمایش:
2 گرم از ماده غذایی را وزن نموده و داخل بشر با حجم 500 سی سی می ریزند. سپس 200 سی سی اسید سولفوریک 1.25 درصد را به آن می افزایند. به مدت نیم ساعت محلول را در حجم ثابت می جوشانند. سپس مواد را از صافی رد کرده و پس ماند را جدا می کنند. مواد باقیمانده را با 200 سی سی آب مقط داغ شستشو می دهند و در مرحله بعد مقدار 200 سی سی سود 1.25 درصد به آن می افزایند. سپس مجدداً به مدت نیم ساعت در حجم ثابت آن را می جوشانند.
مرحله شستشو و صاف کردن مواد را تکرار و سپس با 15 سی سی الکل مواد را می شویند. سپس مواد را در Oven قرار داده و پس از توزین، به مدت 24 ساعت در دمای 600 درجه سانتیگراد کوره قرار می دهند. در نهایت کروز و خاکستر را نیز وزن می کنند.
وزن کروز با خاکستر را از مجموع وزن کروز و پس ماند کسر نموده و سپس بر وزن ماده غذایی تقسیم می کنند.
فیبر ها به دو گروه فیبرهای محلول و غیرمحلول تقسیم می شوند. کربوهیدرات های محلول تحت عنوان NFE نیز خوانده می شوند. فیبرها باعث تسهیل حرکت مواد غذایی در دستگاه گوارش می گردند و با چربی باند شده و از افزایش وزن جلوگیری می کنند.
وسایل مورد نیاز:
1- هیتر
2- مبرد
3- ترازو
4- پارچه
5- قاشقک
6- بشر 500 سی سی
7- سود و اسید 1.25 درصد
8- بوته چینی
9- کوره
10- Oven
11- استوانه مدرج
12- آب مقطر داغ
13- قیف
روش آزمایش:
2 گرم از ماده غذایی را وزن نموده و داخل بشر با حجم 500 سی سی می ریزند. سپس 200 سی سی اسید سولفوریک 1.25 درصد را به آن می افزایند. به مدت نیم ساعت محلول را در حجم ثابت می جوشانند. سپس مواد را از صافی رد کرده و پس ماند را جدا می کنند. مواد باقیمانده را با 200 سی سی آب مقط داغ شستشو می دهند و در مرحله بعد مقدار 200 سی سی سود 1.25 درصد به آن می افزایند. سپس مجدداً به مدت نیم ساعت در حجم ثابت آن را می جوشانند.
مرحله شستشو و صاف کردن مواد را تکرار و سپس با 15 سی سی الکل مواد را می شویند. سپس مواد را در Oven قرار داده و پس از توزین، به مدت 24 ساعت در دمای 600 درجه سانتیگراد کوره قرار می دهند. در نهایت کروز و خاکستر را نیز وزن می کنند.
وزن کروز با خاکستر را از مجموع وزن کروز و پس ماند کسر نموده و سپس بر وزن ماده غذایی تقسیم می کنند.
